O PIEŚNI
Co Świat ma z Dwojga Ludzi, którzy nie widzą Świata?
Ma Pieśń, której Oni nie mogą przestać śpiewać. Najpiękniejszą z Pieśni.
O której chcą opowiadać. Którą chcą się dzielić - tak jak się dzieli Życie.
Tak jak się łamie Chlebem. Tak jak się wznosi Kielich.
Chcą opowiedzieć o Miłości, która zwalając Ich z nóg – nauczyła Ich chodzić, oślepiając Światłem – przywróciła Im wzrok, zapierając dech – nauczyła Ich oddychać, odbierając Im Lęk – przyniosła Odwagę, a poddając Próbom – nie pozwoliła zwątpić.
Ich Spektakl jest Dowodem na Jej Istnienie.
Bo bez Miłości Szczęśliwej nie ma Świata.
Nie ma ludzi. Ani dwojga. Ani jednego.
Chcą, by choć Jeden Widz uwierzył – tak jak Oni.
Bo z tą Wiarą będzie Mu lepiej i piękniej żyć.
I już nigdy – nie umierać.