O PIEŚNI 

Co Świat ma z Dwojga Ludzi, którzy nie widzą Świata? 

Ma Pieśń, której Oni nie mogą przestać śpiewać. Najpiękniejszą z Pieśni.

O której chcą opowiadać. Którą chcą się dzielić - tak jak się dzieli Życie. 

Tak jak się łamie Chlebem. Tak jak się wznosi Kielich.

Chcą opowiedzieć o Miłości, która zwalając Ich z nóg – nauczyła Ich chodzić, oślepiając Światłem – przywróciła Im wzrok, zapierając dech – nauczyła Ich oddychać, odbierając Im Lęk – przyniosła Odwagę, a poddając Próbom – nie pozwoliła zwątpić. 

Ich Spektakl jest Dowodem na Jej Istnienie.

Bo bez Miłości Szczęśliwej nie ma Świata. 

Nie ma ludzi. Ani dwojga. Ani jednego.

Chcą, by choć Jeden Widz uwierzył – tak jak Oni. 

Bo z tą Wiarą będzie Mu lepiej i piękniej żyć.

I już nigdy – nie umierać.